مدل لباس مردانه

مدل لباس مردانه و پسرانه , مدل لباس مردانه مجلسی مدل لباس مردانه شیک مدل لباس مردانه اسپرت مدل لباس مردانه زمستانی گالری عکس های خفن مدل لباس مردانه مجلسی

مدل لباس مردانه

مدل لباس مردانه و پسرانه , مدل لباس مردانه مجلسی مدل لباس مردانه شیک مدل لباس مردانه اسپرت مدل لباس مردانه زمستانی گالری عکس های خفن مدل لباس مردانه مجلسی

مدل لباس مردانه و پسرانه , مدل لباس مردانه مجلسی مدل لباس مردانه شیک مدل لباس مردانه اسپرت مدل لباس مردانه زمستانی گالری عکس های خفن مدل لباس مردانه مجلسی

۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «مد لباس مردانه» ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

مدل لباس مردانه اسپرت


مدل لباس مردانه

واژه «مد» واژه‌ای فرانسوی است و در زبان فرانسه به معنی طرز، اسلوب، عادت، شیوه، سلیقه، روش، رسم، و باب روز آمده است.

مدل لباس مردانه

Mode از ریشه لاتین Modus گرفته شده است. این واژه، پس از جنگ جهانی اول، به دنبال نفوذ تمدن غرب، وارد زبان فارسی شد.

* «فرهنگ دهخدا» مد را اینگونه تعریف می‌کند: لغتی فرانسوی به معنی روش و طریقه موقت که طبق ذوق و سلیقه اهل زمان، طرز زندگی و لباس پوشیدن و غیره… را تنظیم می‌کند.

شیوه متداول و باب زمان در شئون زندگی اجتماعی را مد گویند. در زبان انگلیسی اصطلاح fashion برای مد به کار می‌رود و تقریباً همان تعاریفی که برای مد در زبان فارسی و فرانسه آورده شد؛ در ذیل واژه fashion نیز به کار می‌رود. «روشی برای لباس پوشیدن، رفتارکردن، دکوراسیون یا یک علاقه که مد نظر قرار می‌گیرد.

مدل لباس

*«دایـره المـعارف تطبـیقی علـوم اجـتماعی» هم مـد را ایـنگـونه تـعریف می‌کند: شیوه‌های نسبتاً زودگذر کنش در آرایش شخصی یا طرز گفتار و بسیاری دیگر از رفتارها.

«تفاوت مد با رسم» در آن است که، خلاف رسم که دوام و دیرپایی ویژگی آن است، تازه‌تر محسوب می‌شود و تبعیت از آن بیشتر به خاطر تازگی آن است.

*در «جامعه شناسی»، به رفتار جمعی نوظهوری که به قدر رسم اجتماعی تثبیت نشده باشد، مد اجتماعی می‌گویند.

«مد» به عنوان پدیده‌ای اجتماعی مختص جامعه و فرهنگ خاصی نیست و پیدایش و افول مد، پنج مرحله شامل می‌شود: آفرینش / معرفی مد / تبلیغ مد / تولید انبوه / تقاضای مد جدید. بهره‌برداری نظام سرمایه‌داری از رواج مد، منجر به تغییرات فرهنگی ـ اجتماعی در کشورهای مخاطب می‌شود.

علل گرایش زنان به «مد» از رویکردهای مختلفی قابل تبیین است. در «دیدگاه روانشناسی» نیاز انسان‌ها به خودنمایی و زیبایی زمینه مدگرایی را فراهم می‌سازد. بر مبنای دیدگاه «جامعه شناختی»، مقولاتی چون الگو و فرهنگ مصرف، سبک زندگی، رهبران مد و بدن، آگاهی، در تبیین گرایش به مد مطرح می‌شود.

بی تردید پدیده مد با «طبقه اقتصادی ـ اجتماعی افراد»، «نقش رسانه‌های جمعی»، «فرآیند جهانی‌سازی» و «نظام سرمایه‌داری» مرتبط است. برخی «رضا‌خان» را بنیانگذار مدگرایی در ایران و تقلید از غرب می‌دانند و عده‌ای نیز معتقدند اولین محصلان ایرانی که در «دوره قاجار» برای تحصیل به اروپا سفر کردند، «مد» را به ایران آورده‌اند.

علی گرانمایه پور، درباره تاریخچه مد در ایران می‌گوید: تاریخچه مد در ایران به دربار قاجار می‌رسد. البته در آن زمان مدهای اروپا به خصوص فرانسه فقط در دربار مشاهده می‌شد اما در دوره رضاخان تجدد و مدگرایی به مردم عادی هم تسری پیدا کرد و با ایجاد مغازه‌های خیابان جمهوری و شکل‌گیری طبقه متوسط ایرانی بحث مد داغ‌تر شد و «هیپی‌گری» اولین مدی بود که جوانان ایرانی از غرب اقتباس کردند.

از دوره کلاه‌شاپو و سبیل داگلاسی تا خط ریش سوزنی و ریش لنگری راه درازی در عرصه مد و عرضه کالاهای زیبایی، آرایشی و بهداشتی طی شده است.

براساس اطلاعات موجود در ایران، آقایان پیشگامان مدگرایی بوده‌اند، آنها که در دوران قاجار و سال‌های اولیه حکومت رضاخان مجال بیشتری برای استفاده از مدل‌های غربی و آراستن ظاهر خود داشتند، در سال‌های بعد کم‌کم عرصه را به خانم‌ها واگذار کردند.

رونق گرفتن تجارت فرا مرزی، افزایش تولید و خدمات، افزایش تقاضای مصرف کنندگان، به وجود آمدن رفاه نسبی در زندگی طبقه متوسط، انسان‌ها را به سوی ظاهر آراسته و توجه بیشتر به ظواهر زندگی سوق داد.

در عصر ارتباطات و رسانه‌های برون‌مرزی، دنیای بی‌انتهای تبلیغات، چرخه تولید و مصرف را چنان گسترش داده است که به دنبال آن خیابان‌های تهران پر می‌شود از لباس‌های زرد، سبز، نارنجی و قرمز، کفش‌های هری پاتری، شلوارهای کوتاه، کرکره‌ای، مانتوهای آستین کوتاه، بلوزهای تنگ، موی تن تنی و تیفوسی، رنگ موهای فانتزی.


  • arash jami
  • ۰
  • ۰

مد پسرانه

 مدل لباس مردانه اسپرت

با نگاهی به این مجلات می‌بینیم که چه لباس‌هایی در چه دهه‌هایی مد بودند:


دهه ۱۹۰۰: لباس‌هایی شبیه ساعت شنی مد بود. در آن زمان خانم‌های شیک پوش علاوه بر پیراهن مد روز، کلاهی‌ طراحی …

مد پسرانه

با نگاهی به این مجلات می‌بینیم که چه لباس‌هایی در چه دهه‌هایی مد بودند:

دهه ۱۹۰۰: لباس‌هایی شبیه ساعت شنی مد بود. در آن زمان خانم‌های شیک پوش علاوه بر پیراهن مد روز، کلاهی‌ طراحی شده‌ هم به سر می‌گذاشتند و چتر آفتاب به دست می‌گرفتند.

 

دهه ۱۹۱۰: سال ۱۹۱۰ با اجرای لباس «شهرزاد» در پاریس، شرق گرایی مد شد. طراحان از لباس زن‌های اندرونی دربارهای شرقی، دستار‌ها، شلوار‌ها و رنگ‌های زنده شرقی الهام گرفتند. سپس «جنبش هنر دکو» تحولی عظیم در آثار هنرمندان ایجاد کرد. در این دهه اولین اجراهای مد به شکل امروزی توسط خیاطی پاریسی به نام جین پاکین بر صحنه رفت. او اولین خیاطی بود که شعبی را در لندن، بوینس آیرس و مادرید تاسیس کرد. سپس استفاده از رنگ‌های پاستلی و پارچه‌های براق مد شد.

جنگ جهانی اول: تغییرات سبک لباس پوشیدن در این دوران بیش از اینکه وابسته به مد باشد از نیاز‌های مردم تاثیر می‌گرفت زیرا زنان بیشتری مجبور بودند کار کنند. آنها لباس‌هایی احتیاج داشتند که برای فعالیت‌هایشان مناسب باشد. اجراها مشتری کمتری داشتند. به علاوه تعداد زیاد کشتگان و مجروحان و افزایش سوگواری مردم باعث رواج رنگ‌های تیره شد. در ۱۹۱۵ دامن‌های کوتاه رواج یافت.

بین دو جنگ جهانی: دوران طلایی صنعت مد در فرانسه بود. مشتریان خانه‌های مد دیگر شاهزاده‌ها نبودند. مردم عادی هم می‌توانستند لباس‌های مد روز را بپوشند. به علاوه مشاهیر، هنرپیشه‌ها و خانواده دولتمردان آمریکایی هم از مشتریان ثابت این مزون‌ها شدند.

دهه ۱۹۲۰: در این دوره کوکو جواهرات و کشباف را وارد طراحی‌های خود کرد. تزئیناتی از قبیل خز، کتان و همچنین لباس‌های اسپرت مد شدند. طرح‌های غیررسمی در لباس‌های مردان رواج یافت.

  • arash jami